Méditerannée door Ellsworth Kelly uit 1953

Hard-edge

Periode: 1959-1970

Hard-edge schilderkunst is een stijl van abstracte schilderkunst die in de late jaren 1950 en vroege jaren 1960 opkwam, vooral in de Verenigde Staten. Het kenmerkt zich door scherpe, duidelijk gedefinieerde randen tussen vlakken van zuivere kleuren. In tegenstelling tot andere abstracte stromingen, zoals abstract expressionisme, dat vaak emotioneel geladen en spontaan was, is hard-edge schilderkunst strakker, geometrischer en meer berekend. De stijl benadrukt vorm, kleur en compositie, waarbij het effect vaak koel en objectief is. 

Hard-edge schilderkunst ontwikkelde zich als een reactie op het expressieve, gebarende karakter van het abstract expressionisme dat in de jaren 1940 en 1950 dominant was in de Amerikaanse kunst. Kunstenaars die zich aangetrokken voelden tot een meer gestructureerde en minimale benadering van abstractie, begonnen met het creëren van werken die puur gericht waren op vorm en kleur, met strakke lijnen en geometrische precisie. De term "hard-edge" werd voor het eerst gebruikt door kunstcriticus Jules Langsner in 1959 om het werk van een groep kunstenaars in Californië te beschrijven.

Invloed en nalatenschap

Hard-edge schilderkunst had een diepgaande invloed op de ontwikkeling van abstracte en geometrische kunst in de tweede helft van de 20e eeuw. Het sloot aan bij andere minimalistische en conceptuele stromingen die zich concentreerden op de pure essentie van vorm en kleur. Hard-edge schilderkunst was ook van invloed op latere stromingen zoals minimalisme en color field painting, en de strakke, eenvoudige esthetiek ervan resoneert nog steeds in hedendaagse kunst en design.

De beweging zelf werd nooit een grote massale stroming, maar ze had een blijvende invloed op de ontwikkeling van abstracte kunst door haar nadruk op precisie, geometrie en de objectieve kwaliteiten van kleur en vorm.

Verschil met het Minimalisme

Minimalisme en Hard-edge schilderkunst lijken op het eerste gezicht veel gemeen te hebben door hun gebruik van geometrische vormen en strakke randen. Ze verschillen in hun conceptuele benadering en in de manier waarop ze kleur en vorm gebruiken. Minimalisme is vaak meer conceptueel en gericht op het reduceren tot de essentie, terwijl hard-edge schilderkunst meer draait om visuele helderheid en contrasten in kleur en vorm.

Kenmerken van Hard-edge

Strakke geometrie

Hard-edge schilderijen bestaan uit zuivere geometrische vormen zoals vierkanten, rechthoeken, cirkels of abstracte combinaties van lijnen en hoeken.

 

Scherp afgebakende randen

De grenzen tussen kleuren en vormen zijn scherp gedefinieerd, zonder vervaging of gradaties. Dit creëert een helder onderscheid tussen verschillende delen van het schilderij.

 

Frank Stella, Gran Cairo, 1962, New York, Whitney Museum of American Art, purchase with funds from the Friends of the Whitney Museum of American Art; © Frank Stella/Artists Rights Society (ARS), New York.

 

 

Zuivere kleuren

De kleuren in hard-edge schilderkunst zijn vaak helder, sterk en onvermengd, waarbij het contrast tussen verschillende vlakken van cruciaal belang is. Het gebruik van effen kleurvlakken zonder textuur of schaduw benadrukt de abstractie.

 

Afwijzing van persoonlijke expressie

n tegenstelling tot stromingen zoals het abstract expressionisme, die draaiden om individuele emoties en persoonlijke expressie, probeert hard-edge schilderkunst een zekere objectiviteit en afstandelijkheid uit te stralen.

 

Minimalistische compositie

De schilderijen zijn vaak eenvoudig van opzet en richten zich op het samenspel tussen vormen en kleuren, met een focus op een precieze, vaak symmetrische compositie.

 

Een impressie van verschillende kunstwerken uit de Hard-edge beweging

 

Belangrijke kunstenaars en hun werk 

Ellsworth Kelly:

Ellsworth Kelly is een van de beroemdste hard-edge schilders. Hij creëerde abstracte werken met eenvoudige vormen en grote kleurvlakken die nauwkeurig afgebakend zijn. Zijn schilderijen benadrukken de visuele kracht van pure kleur en vorm. Een van zijn werken waarin dit goed wordt geïllustreerd is Spectrum Colors Arranged by Chance VI (1951). Hij maakte niet alleen deel uit van hard-edge maar ook van het Minimalisme. Twee stromingen die veel met elkaar gemeen hebben.

 

Frank Stella:
Stella begon zijn carrière met hard-edge schilderijen waarin geometrische vormen en strakke lijnen domineerden. Zijn werk uit de jaren 1960 is bekend om de scherpe afbakening tussen kleurvlakken en een minimalistische compositie. Belangrijke werken van Stella zijn Die Fahne Hoch! (1959) en  Hyena Stomp (1962).
Net als Kelly maakte hij niet alleen deel uit van hard-edge maar ook van het Minimalisme. Twee stromingen die veel met elkaar gemeen hebben.

 

Karl Benjamin:
Benjamin was een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de hard-edge stroming in Californië. Zijn schilderijen bevatten vaak patronen van herhaalde geometrische vormen, in levendige kleuren en met scherpe randen.  Belangrijke werken van Benjamin zijn #44 (1964) en White Edge (1965).

 

John McLaughlin:
McLaughlin was een belangrijke figuur in de Californische abstracte kunst en een pionier van hard-edge schilderkunst. Zijn werken zijn vaak minimalistisch, met grote monochrome vlakken en eenvoudige, rechte lijnen. Belangrijke werken van McLaughlin zijn #5 (1959) en Untitled (1963).