Lunch van de roeiers

Door: Pierre-Auguste Renoir
Stijl: Impressionisme
Materiaal: Olieverf op doek (canvas)
Jaar: 1881
Afmeting: 129,5 x 172,7 cm

Het schilderij

"Lunch van de roeiers" (Frans: Le Déjeuner des canotiers) is een iconisch schilderij van de Franse impressionistische schilder Pierre-Auguste Renoir, voltooid in 1881. Het werk wordt vaak beschouwd als een meesterwerk binnen de impressionistische stroming, en het staat bekend om zijn levendige en ontspannen sfeer.

Het schilderij werd aangekocht door de Amerikaanse kunstverzamelaar Duncan Phillips en maakt nu deel uit van de Phillips Collection in Washington, D.C., een van de belangrijkste musea voor moderne kunst in de Verenigde Staten.

Ontstaan en Achtergrond

Renoir schilderde Lunch van de roeiers in de zomer van 1881 op het terras van het Maison Fournaise, een populair restaurant en roeiclub aan de oevers van de rivier de Seine in Chatou, nabij Parijs. Deze locatie was geliefd bij kunstenaars, schrijvers en de bourgeoisie van die tijd.

Het schilderij toont een groep vrienden en kennissen van Renoir, die genieten van een zonnige middag. Veel van de afgebeelde personen waren echte mensen uit zijn omgeving, waaronder zijn toekomstige vrouw Aline Charigot (links op de voorgrond met de hond), schilder Gustave Caillebotte (midden, zittend met een hoed), en andere modellen, kunstenaars en rijke Parijzenaars. Het schilderij vangt een moment van sociale interactie en zorgeloos plezier.

Impressionistische techniek

Als een belangrijk werk in de impressionistische stroming toont het schilderij de kenmerkende stijlkenmerken van Renoir en de impressionisten:

Lichteffecten: Renoir legt de schittering van het zonlicht vast, dat door de bomen op de figuren en objecten valt. De subtiele, korte penseelstreken en de zachte, vloeiende kleuren geven het een stralende, levendige sfeer.
Levendige kleuren: De kleuren in het schilderij zijn helder en rijk, met een nadruk op natuurlijke tinten en het gebruik van warme, uitnodigende kleuren die de zomerse sfeer benadrukken.
Losse penseelstreken: Renoir's techniek toont de karakteristieke losse, vloeiende penseelstreken die typisch zijn voor het impressionisme. In plaats van scherpe, gedetailleerde lijnen, gebruikte hij penseelstreken die de indruk van licht en beweging weergaven.

Compositie

Renoir creëert een dynamische en evenwichtige compositie door een verscheidenheid aan houdingen en uitdrukkingen van de figuren te combineren. Hij legt intieme interacties vast binnen de groep, wat het gevoel van kameraadschap versterkt. De groep zit dicht bij elkaar, wat een gevoel van intimiteit en gezelligheid creëert.

Atmosfeer

Een opvallend kenmerk van Lunch van de roeiers is de ongedwongen sfeer. Het schilderij ademt het plezier en de ontspanning van een zomerse lunch. De gezichten en lichamen zijn levendig en in beweging, wat bijdraagt aan de algehele levendigheid van het werk.

De gezichten en lichamen zijn levendig en in beweging

Sociale en culturele context

Het schilderij weerspiegelt de opkomende middenklasse en de Parijse café- en restaurantcultuur die in die tijd floreerde. De vrijheid, de natuur en het genieten van vrije tijd waren thema's die in het werk van de impressionisten vaak naar voren kwamen.

Materiaal gebruik

Pierre-Auguste Renoir gebruikte voor dit schilderij traditionele materialen die in de 19e eeuw gangbaar waren. Het schilderij is gemaakt met olieverf, een veelgebruikt medium dat rijke, diepe kleuren biedt en langer nat blijft. Dit stelde Renoir in staat om te werken met zachte overgangen, delicate schaduwen en subtiele kleurmenging, terwijl de glans van de verf hielp bij het benadrukken van de lichteffecten die kenmerkend zijn voor het impressionisme. Hij schilderde op linnen doek, dat vanwege zijn stevigheid en duurzaamheid favoriet was bij veel kunstenaars. Deze combinatie van olieverf en linnen maakte het voor Renoir mogelijk om de karakteristieke lichteffecten, kleurcontrasten en losse penseelstreken van de impressionistische techniek tot leven te brengen.

In het kort

Dit schilderij is een belangrijk voorbeeld van hoe de impressionisten alledaagse taferelen verheven tot kunst, met een focus op kleur en licht, in plaats van academische onderwerpen of symboliek. Het blijft een iconisch werk dat de speelsheid en warmte van menselijke interactie viert.